Normering

3 | Welke standaard wordt er gehanteerd?

In de CvTE-methode is de normeringsterm een ijkvariabele. Na de afname van het examen wordt de normeringsterm zodanig vastgesteld dat met het examen de beoogde prestatie-eis wordt gesteld. Maar wat is die beoogde prestatie-eis? Waar wordt die beschreven en hoe eenduidig is die beschrijving. Is zo'n beschrijving voldoende concreet om de 'standaard' eenduidig toe te kunnen passen?

Referentie-examen
De beoogde prestatie-eis wordt geconcretiseerd door voor elk examen een referentie-examen en een referentienorm aan te wijzen. Een referentie-examen is een centraal examen uit een eerder examenjaar dat breed gezien wordt als een goede inhoudelijke operationalisatie van de exameneisen.

Referentienorm
De referentienorm is in de regel een bepaalde waarde van N (= normeringsterm). Deze wordt zodanig vastgesteld dat een verantwoorde grens tussen voldoende en onvoldoende wordt getrokken. De vastgestelde referentie-examens en referentienormen vormen een belangrijke input voor het besluitvormingsproces voor de normeringstermen.

Grens tussen voldoende en onvoldoende
Met de vaststelling van de referentienorm (in de vorm van een normeringsterm binnen de CvTE-methode) wordt impliciet, maar eenduidig de cesuur vastgesteld. Die grens tussen voldoende en onvoldoende vormt in wezen de te hanteren standaard. Het is mogelijk een hogere of een lagere standaard te gaan hanteren. Door een andere normeringsterm als referentienorm te kiezen kan de standaard worden aangepast.

Standaard als prestatienorm
Ontstaat achteraf het inzicht dat de beoogde standaard voor nieuwe populaties te streng of te soepel is? Dan kan door een hogere of lagere normeringsterm als referentienorm aan te wijzen een andere standaard gaan gelden. Het is van belang in te zien dat de standaard een prestatienorm is. Het is niet een bepaalde zwaarte van het examen die constant wordt gehouden.

Veranderde omstandigheden
Veranderen de omstandigheden waaronder de prestatie geleverd wordt? Dan dient de norm op die gewijzigde omstandigheden te worden afgestemd. Dat is niet een kwestie van het rechtlijnig toepassen van een algoritme. Het vergt kennis, oordeelsvermogen en een zorgvuldige afweging van de beschikbare informatie. Als bijvoorbeeld de studielast van een vak met dertig procent daalt, is het onredelijk dezelfde eisen te blijven stellen: dan moet een nieuwe standaard worden vastgesteld die in de nieuwe omstandigheden redelijk is.

Verder lezen
>> CvTE-methode: formules voor omzetting van score naar cijfer


Datum: 21 februari 2017